247زائر حسين(ع) هميشه تحت تأثير مكتب عاشورا قرار گرفته است.
تاريخ عراق، به خصوص تاريخ كربلا، آن هم در سال‌هاى اخير، گوياى داستان‌هايى شگفت است كه تار و پود آنها را حماسه و آگاهى و عشق، تشكيل مى‌دهد.
ماجراى كربلا كه حماسه‌اى خونبار بود، موجى از تأثر و اندوه را در ضميرهاى پاك، برانگيخت. همچنين امواجى از آگاهى‌هاى سياسى و موضع‌گيرى‌هاى مبارزاتى به دنبال داشت، و نيز، بسيارى از حركت‌هاى مكتبى و انقلاب‌هاى ضدّ ستم، تكيه‌گاهى چون كربلا، و منبع الهامى چون عاشورا، و اسوه‌ها و الگوهايى چون حسين بن على(ع) و شهيدان كربلا داشته است.
زائر حسين(ع)، هم بر او مى‌گريسته است،
هم از شهادتش، درس شهامت و شهادت مى‌آموخته است،
هم در راه خونخواهى مظلومان كربلا، با ستمگران در مى‌افتاده است،
هم در راه مبارزه با ظلم، از عاشقان حسين(ع)، گروه‌هاى مبارزاتى فراهم مى‌آورده است، هم، زمينه را براى منتقم دادگستر، حضرت‌مهدى7 فراهم مى‌كرده است.
اينها، مراحلى از رشد كيفى زيارت و زائر است، كه ضرورى مى‌باشد. نتيجۀ اين رشد، آگاهى اجتماعى و مقاومت انقلابى مردم در مقابل خشونت و سختگيرى سلطه‌هايى بوده كه از تجمع زائران و بسيج حماسى نيروهاى كربلايى، وحشت و هراس داشته‌اند.
همچنان كه در قسمت‌هاى گذشته ديديم، اين حركت رشد، از گريه و اندوه، به آگاهى و شعور مكتبى، و از آگاهى به درگيرى با سلطه‌هاى ستمگر در زمان بنى‌اميه و بنى عباس هم بوده است؛ شاهدش، سختگيرى‌هاى هارون و حجاج و متوكل و... بود.
در تاريخ معاصر ما هم، كربلا، نقش الهام‌بخشى خود را به‌خوبى ايفا كرده و مى‌كند. فعلاً از جايگاهِ «كربلا» در فكر و انديشه و احساس مردم ايران، و نقش اين شوق و عشق، در انقلاب اسلامى و پس از پيروزى و در رابطه با جنگ تحميلى، بحث