20به سوى خود جذب كرده است؛ إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّٰاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ ...وَ لِلّٰهِ عَلَى النّٰاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطٰاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً 1. تعبير از پايگاه كعبه به «بَكَّه» كه به معناى «ازدحام و تراكم جمعيت» است نشان مى‌دهد كه كعبه، محورى جهانى بوده كه از هر سوى عالم در گسترۀ زمان، به آن رجوع كرده‌اند و بر اثر انبوه جمعيت، جايگاه آن به «بكه» نامگذارى شده است 2.
2. كعبه هدايت همۀ جهانيان را تأمين مى‌كند؛ إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنّٰاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبٰارَكاً وَ هُدىً لِلْعٰالَمِينَ . بنابراين، كعبه به هيچ گروه و ملّيت و نژاد خاصى اختصاص ندارد. از اين‌رو ملل گوناگون جهان، اعمّ از هندى و فارس و كلدانى و يهودى و عرب آن را گرامى مى‌داشتند 3. خداى سبحان در اين‌باره مى‌فرمايد: (به ابراهيم خليل(ع) گفتيم:) مردم را به حج فراخوان تا «از هر سو» و «به هر وضع و با هر وسيلۀ ممكن» از پياده و سواره و از دور و نزديك، به نداى تو پاسخ دهند و براى انجام حج و زيارت كعبه گرد آيند؛