97و در تشنگى سيرابم كردى و از خوارى عزّتم دادى و در نادانى معرفتم بخشيدى و در تنهايى افزونيم دادى و از غربتم در آوردى و از فقرم به توانگرى بردى و در كمك خواهى ياريم نمودى، اين همه عنايت و لطف را تو آغاز كردى پس حمد و شكر فقط و فقط براى وجود مقدس تو است.
6 - چون آفتاب روز عرفه به لحظۀ غروب برسد، بايد خيمه‌ها را سرنگون كرد و بار و بنۀ مختصر را به هم پيچيد و سفرۀ نچيده را برچيد و باروحى سبك بار و قلبى سبك بال و وجودى پيچيده به غفران و رحمت، به طرف مشعر الحرام حركت كرد.
اين اقامت كوتاه و اين استقرار چند ساعته، نشان اقامت كوتاه در حيات دنيا و علامت مسافر بودن انسان در اين خانۀ محدود است كه بايد بساطى ساده گستراند تا روز جمع كردن آن دچار مضيقه و رنج و فشار و زحمت نباشى و براى دل كندن از آن سهل و آسان و راحت بگذرانى.
اكنون به سوى مشعر حركت كن كه حكمت اين حركت و فلسفۀ اين سفر جز توجه به آسان گذراندن زندگى، كه جز با تقوا و طاعت ميسّر نيست برنامۀ ديگر ندارد.
7 - در قديم سرزمين عرفات سرزمين خشك و خالى از