81«خداوندا! به هر مويى در قيامت نورى به من عطا فرما.»
در روايت ديگرى آمده: «وقتى مؤمن در سرزمين منا موى سر خود را مى‌تراشد و آن را دفن مى‌كند، در روز قيامت، هر تار مويى به نام او و براى او تلبيه مى‌گويد.» 1اين همه منافع معنوى و واقعيات ملكوتى، كه نتيجۀ حلق رأس، يا تقصير است و باعث مُحل شدن مُحرم مى‌باشد.
نشانگر عظمت كار و موقف بسيار مهم اين عمل الهى و برنامۀ عرشى است.
زائر كه از روز نهم ذو الحجه به خاطر مُحرم شدن در عرصه‌هاى ممنوعيت و محروميت قرار مى‌گيرد، در صبح عيد قربان با حلق رأس، از عرصه‌گاه ممنوعيت خارج مى‌شود و در حقيقت، سفر «من الحق الى الخلق» او شروع مى‌گردد و به عبارت ديگر، اين مكلّف به حق واصل و اين زائر كامل، با حلق رأس از جانب حق مجوّزى به او داده مى‌شود، كه از محروميت‌هاى در حال احرام خارج و به زندگى عادى باز گردد و با نورانيتى كه از انجام مناسك و لقاى حق پيدا كرده، بقيۀ حيات خود را در سايۀ امنيت