13ديدن اين مكان مقدس دو چندان مى‌شود، و زمانى كه خود را در متن اين صحنه‌هاى زيبا و مناظر روح‌نواز مى‌يابى، سراسر شوق و شعف مى‌شوى، هنگامى كه مى‌خواهى براى نخستين بار به عزم ديدار پيامبر و زيارت او به سوى مسجد النبى حركت كنى، جسمت از هيجان و نشاط آكنده است و قدم‌هايت به آهستگى به سوى حرم باشكوه پيامبر روانه مى‌شود، تنها تو نيستى كه ذكر او بر لبانت جارى است، بلكه وقتى به اطرافت نگاه مى‌كنى، همسفرانت را مى‌نگرى كه در ديدگان تك تك آنان، محبت به پيامبر و شيفتگى ديدار او عيان است و زمزمۀ آهنگ اذكار آنان گوش‌هايت را مى‌نوازد، هر چه نزديك‌تر مى‌شوى، حضورش را بيشتر احساس مى‌كنى و اين نفس‌هاى توست كه اندك اندك به شماره مى‌افتد.
و چون گام‌هايت را مى‌نگرى كه يكى پس از ديگرى بر سنگ‌فرش سپيد حياط مسجد النبى قرار مى‌گيرد، درهم مى‌شكنى و جويبارى از اشك بر چهره‌ات روان مى‌شود با خود مى‌گويى: اينك اين قدم‌هاى حقير من است كه سعادت يافته بر خاكى نهاده شود، كه بيش از هزار سال پيش به گام‌هاى پيامبر و اهل بيت او متبرك گرديده، و اين لحظه‌اى است كه با تمام وجود، ذات مقدّس پيامبر و لطف حق تعالى را سپاس مى‌گويى. چشم‌ها همه به كتاب‌هاى دعا دوخته شده و دل‌هاى نورانى‌شان به ضريح مقدس پيامبر؛ و ندايى