51
2- اسلام و «برائت از مشركان»
اعلان برائت از شرك و بت پرستى و ملحدان و مشركان در اسلام به اوج خود رسيد. آيات متعدد قرآن، «ابراز تنفر و برائت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله از مشركان و اعمال و رفتار شرك آلود آنان را ترسيم مى‌كند. پيامبر مأموريت داشت به مشركان ابلاغ نموده، بگويد:
أَ إِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللّٰهِ آلِهَةً أُخْرىٰ قُلْ لاٰ أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمٰا هُوَ إِلٰهٌ وٰاحِدٌ وَ إِنَّنِي بَرِيءٌ مِمّٰا تُشْرِكُونَ 1
«آيا شما واقعاً گواهى مى‌دهيد كه در جنب خدا، خدايان ديگرى است؟ بگو: من گواهى نمى‌دهم. بگو:
او تنها معبودى يگانه است و بى‌ترديد من از آنچه شريك (او) قرار مى‌دهيد، بيزارم.»
فخر رازى مفسر بنام اهل سنت در تفسير آيۀ شريفه مى‌گويد:
«آيه بر سه وجه، بر برائت از شرك و اثبات توحيد دلالت دارد و جمله سوّم
وَ إِنَّنِي بَرِيءٌ مِمّٰا تُشْرِكُونَ
در اين معنا صراحت دارد. لذا علماى اسلام