27 و شرق تا شما را از هويت اسلامى‌تان - به خيال خام خودشان - بيرون نبرند، آرام نخواهند نشست، نه از ارتباط با متجاوزان خشنود شويد و نه از قطع ارتباط با آنان رنجور، هميشه با بصيرت و با چشمانى باز به دشمنان خيره شويد و آنان را آرام نگذاريد كه اگر آرام گذاريد، لحظه‌اى آرامتان نمى‌گذارند.» ¹

علامه طباطبايى نيز در اين زمينه ارتباط بين مؤمنان و كافران را، با استفاده از قرآن مجيد، ابتدا موجب «از بين رفتن آثار ايمان» و سپس «متزلزل شدن و از بين رفتن اصل ايمان» مى‌داند. ²همين سرّ و حكمت در آيات مربوط به «نهى از تولّى يهود و نصارىٰ» - كه در فصل بعد خواهد آمد - مورد توجه است. ³ ارتباط با يهود و نصارى موجب مى‌شود كه مسلمانان تعلق‌خاطر و مودّت و محبتى نسبت به آنان پيدا كنند و لازمۀ آن احساس حقارت در برابر ايشان است؛ چرا كه به گواه شأن نزول آيات تلاش براى ارتباط با يهود و نصارىٰ به طمع يارى گرفتن از آنان بوده است. و اين