23اسلامى، قوانين و مقرراتى را وضع كرده و حدودى را در روابط بين‌المللى و ميان مسلمانان و غيرمسلمانان معين نموده است.
اسلام در عين آنكه به روابط انسانها به‌لحاظ انسانيت و بر اساس حقوق بشر، احترام قائل است، معذلك به شدت مراقب استقلال و هويت مسلمانان است. آنان را در روابط با كفار، محدود ساخته، اجازۀ دوستى و ارتباط نزديك را نداده است. به تعبير شهيد مطهرى «مسلمان عضو يك پيكر است و ارتباط او با افرادى خارج از اين پيكر بايد به‌گونه‌اى باشد كه لااقل با عضويتش در پيكر اسلامى، ناسازگار نباشد.» 1
بنابراين بين «روابط انسانى ميان مسلمانان و غيرمسلمانان» و «پرهيز از دوستى و پذيرش سلطۀ كفار» منافاتى وجود ندارد، اسلام با اولى موافق است، ولى دومى را نيز براى حفظ هويت مسلمانان مقرر مى‌كند. اسلام به هدايت همه افراد بشر مى‌انديشد و براى هدايت آنان اولاً: در جهت برداشتن موانع هدايت كه معمولاً مستكبران و ستم‌پيشگان‌اند، از هيچ تلاشى فروگذار نمى‌كند.
ثانياً: در ارتباط با افراد خارج از جامعه اسلامى،