31حرث از اصحاب رسول خدا كنار قبر پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: اى رسول خدا براى امتت باران طلب كن زيرا آنان نزديك است كه هلاك شوند رسول خدا در عالم رؤيا به او فرمود: زود است كه آنان سيراب شوند. ¹ در اين حديث بلال به دعاى پيامبر متوسل شده است.

حضرت على عليه السلام مى‌فرمايد:

«شخصى سه روز بعد از دفن رسول خدا صلى الله عليه و آله وارد مدينه شد و خود را روى قبر رسول خدا صلى الله عليه و آله انداخت و خاك آن را بر سر ريخت و عرض كرد: اى رسول خدا! گفتى، ما هم گفتارت را شنيديم، از جانب خداوند بود ما نيز اطاعت كرديم، از جمله آياتى كه بر تونازل‌شد، اين‌بود: «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جٰاؤُكَ...»؛ ² من به خود ظلم كرده‌ام، آمده‌ام تا برايم استغفار نمايى. از داخل قبر ندا داده شد كه تو به طور حتم بخشيده شدى. ³

دليل بر جواز و مشروعيت توسل

براى جواز و مشروعيت توسل افزون بر دلايلى كه بيان شد مى‌توان به ادله‌اى ديگر تمسك كرد كه به برخى از آنها