41منقطعى خواهد بود و سرانجام گرفتار عذاب خواهد شد؛ ...وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً... .
نظريۀ مفسّران
براى اين كه معنى و تفسير دقيق آيۀ مورد بحث را بفهميم، سخن ابوالفتوح رازى را باز مىگوييم كه گفته است: در اين بخش از آيه حذف و اختصارى هست و تقدير آن، چنين است: «اُجيبُ دَعْوتك في مَن آمن بي واليوم الآخر، فامّا من كفر فاُمَتّعه قليلاً...» ؛ يعنى اى ابراهيم، دعاى تو در حق مؤمنان مستجاب است امّا در مورد كافران، ايشان را اندكى برخوردارى دهم.
شيخ طوسى نوشته است: 1 تقدير وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ... چنين بوده است: 2«و اذكُر اذ قال ابراهيم ربّ اجعل...»
«بَلَداً آمِناً» يعنى «بلداً يأمنون فيه...»
معناى درخواست ابراهيم كه از خدا خواسته است تا اين شهر بَلَد امن باشد، اين است كه بيتاللّٰه و كعبه، مركزى باشد كه تعدّى و تجاوز در آن نباشد، هر كس به وظيفهاش آشنا باشد، هر كس بتواند در كمال آزادى حرف خود را بگويد، تجاوز و خيانت در آن نباشد، آبروىِ مردم محترم باشد، بيتاللّٰه محل امن و امان باشد.
ابنعربى گفته است: امنيّت بلد، بدين معنى است كه هر كس در آن