57صاحب مقامى بار يافت، به او گفتند با اين لباس چركين به پيشگاه صاحب مقام رفتن عيب است او در جواب گفت: با لباس چركين به پيش صاحب مقام رفتن عيب نيست لكن با همان لباس چركين از حضور صاحب مقام برگشتن ننگ است؛ يعنى انسان وقتى چيزى ندارد به حضور صاحب مقام مى‌رسد. در آن هنگام اگر صاحب مقام او را لايق ندانست و ردّ كرد و چيزى به او نداد براى او ننگ و عيب است و اگر او انسان شايسته‌اى باشد صاحب مقام او را مى‌پذيرد و به او انعام مى‌دهد و هديه و عطيه مى‌بخشد و ... اين صاحب دل با اين داستان و ماجرا گفت: با گناه به سوى خدا رفتن و دست پر از گناه را به طرف خداوند متعال دراز كردن ننگ نيست به دست پر از گناه از پيش خدا بازگشتن ننگ است! اگر خداوند متعال نپذيرد و گناهان را نبخشد، انسان آلوده مى‌رود و آلوده باز مى‌گردد.

اين يك داستان است و ليكن واقعيتى را به همراه دارد.

* * *

و نيز گفته‌اند از صاحب دلى كه به حضور صاحب مقامى رسيده بود، پرسيدند: ¹ چه آورده‌اى؟ گفت: وقتى كسى به حضور صاحب مقام مى‌رود از او سؤال نمى‌كنند «چه آورده‌اى»، بلكه از او مى‌پرسند «چه مى‌خواهى» من اگر داشتم كه اين جا نمى‌آمدم؛ يعنى انسان وقتى به بارگاه خدا مى‌رود، نمى‌تواند بگويد: من عمرى زحمت كشيدم، عالِم شدم، مبلِّغ شدم، معلّم و راهنماى مردم شدم، يا مالى فراهم كردم و در راه خدمت به جامعه مصرف كردم و ... چون همۀ اينها عطيّۀ او است؛ «مٰا بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ» ²