25شريف خالى باشد.

در ميهمانيهاى عادى، بنابر اين نيست كه ميهماندار به ميهمان بگويد از من چه چيزى را درخواست كن، هرچه حاضر كردند ميهمان مى‌پذيرد.

ميهمان تابع سفرۀ صاحب خانه است امّا در ضيافت‌هاى الهى و معنوى، صاحبخانه به ميهمان مى‌گويد از من چه چيزى را درخواست كن، هر چه بخواهى من مى‌دهم و ليكن اين‌ها را بخواه؛ «زيارت خانۀ خدا، حرم رسول خدا و مشاهد مشرفه» اينها كيفيت ضيافت ماه مبارك رمضان است كه زمينۀ ضيافت حجّ را فراهم مى‌كند.

حج، فرار الى‌اللّٰه و ترك ماسوى‌اللّٰه

خداوند متعال فرموده است: «فَفِرُّوا إِلَى اللّٰهِ...» ¹ و روايات «فرار الى اللّٰه» را همان حجّ دانسته‌اند كه يعنى سفر كنيد به سوى خدا. اينگونه است كه انسان‌ها به هر سمت رو كنند، خداوند متعال و آيات الهى را مى‌بينند؛ «فَأَيْنَمٰا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللّٰهِ.» ²

ليكن همين انسان، كه به هر سمت رو كند چهرۀ الهى را مى‌بيند، ممكن است به جايى برسد كه با خطاها احاطه بشود و «أينما تولّوا فثم وجه الشيطان » شود.

بديهى است كه انسان حدود و حريم خود را، خود مى‌سازد، پس اگر راه گناه را طى كند، اطراف خويش را مملوّ از شياطين، مار و عقرب كرده است و به هر سمت بنگرد، شيطان و مار و عقرب مى‌بيند و قرآن كريم