16اگر بسيار است، سپاس خدا بگو.
اگر متزلزل است، استوارش كن،
اگر گهگاه است، استمرارش بخش.
خلاصه... در اين ماه، به «خود» برس.
تو، يك «از پيش ساختۀ تغييرناپذير» نيستى.
تو بر جبر، سرشته نشده‌اى.
تو«چگونه بودن» و«چگونه شدن» خويش رامى‌توانى‌انتخاب كنى.
ترسيم سيماى اخلاق در دست توست.
چهره را مى‌توان با «آرايش» يا «آلايش»، زيبا يا زشت كرد.
چهرۀ‌باطن هم‌توسّط اخلاق، قابل تغيير و زشت و زيبا شدن است.
رمضان، فرصتِ استفاده از «نفحاتِ ربّ» است.
جان را در مسير وزش اين نسيم قرار بده، تا طيران معنوى كند.
دل را به آواى ملكوتىِ «سحر»ها و «نجوا»ها و «مناجات»ها و «تلاوت»ها بسپار.
رمضان، موسم «عبادت» است و عبادت، غذاى روح است.
رمضان، فصل مناجات و دعاست. و دعا، نردبان تعالى جان است.
رمضان، دورۀ تزكيه و تهذيب و تربيت و ساختن و مقاومت كردن و تحمّل نمودن است.
ايّام عفاف وكنترل وامساك وتوجّه به‌خدا و تقرب به پروردگار است.
دريغ...كه اين فرصت بگذرد وكارى نكنى كه خدا را از خويش راضى كنى.
از تو حركت و همّت، از خدا بركت و توفيق... ان‌شاءاللّٰه. 1