33و آلودگى پاك گردان وآن راكانون توحيد قرار ده وبراى قيام‌كنندگان وطواف‌كنندگان آماده‌كن.

مأموريت ابراهيم عليه السلام عبارت است از: پاك كردن خانه از شرك و آلودگيهاى ظاهرى تا مناسب عبادت و طواف و نماز شود. در آيه به سه ركن از اركان نماز؛ يعنى قيام، ركوع و سجود اشاره شده‌است. هرچند ممكن است بنا به نظر بعضى ازمفسّران ، مراد از «قائمين» مقيمان و ساكنان مكّه باشند ولى نظر اوّل را نيز تفسيرهاى «الميزان»، «فى‌ظلال»، «تبيان»، «مجمع‌البيان» و «تفسير فخر رازى» در ذيل آيۀ مورد بحث ، تأييد كرده‌اند. ¹

كعبه آماده شده و دستورات لازم به ابراهيم عليه السلام صادر گرديده است؛ وقت آن است كه كعبه بازگشايى شود و مردم به زيارت و طواف آن دعوت شوند . خداوند در آيۀ 27 سورۀ حج مى‌فرمايد: وَ أَذِّنْ فِي النّٰاسِ بِالْحَجِّ... ابراهيم عليه السلام فرمان برده ، بر مقام ايستاد و فرياد برآورد: أيّها النّاس كتب عليكم الحج البيت العتيق فأجيبوا ربكم . ² مردم دعوت را شنيدند و سواره و پياده به حركت درآمدند.

در اينكه خداوند چرا پيادگان را بر سوارگان مقدّم داشته، صاحبان روح المعانى و مجمع البيان و نيز فخر رازى گفته‌اند: مقام پياده در نزد خداوند برتر از مقام سواره است؛ چرا كه پياده رنج سفر را بيشتر تحمّل مى‌كند. روايتى هم از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نقل شده كه:

حجّ پياده هفتصد حسنه در هر گام و حج سواره هفتاد حسنه دارد. ³ البتّه اين در صورتى است كه حاجى توان تهيّۀ مركب و سواره رفتن را داشته باشد ولى پياده حركت كند، نه از روى اجبار. از فحواى متن آيه بر مى‌آيد كه سيماى حج بر خلاف آنچه امروز مى‌نمايد و مى‌بينيم، سيمايى مردمى است نه اشرافى! پاسخگوى اين دعوت در درجۀ اوّل پياده‌ها هستند ودر درجۀ‌دوم سواره‌ها، آن‌هم نه سواران بر مركبهاى با افسارهاى زرّين و اشرافى،