29
دهكده‌هاى دور از هم قرار داد ، كه حتّى سبزه‌زارى هم ندارد تا اشتر و اسب و گوسفندى را چاق و فربه كند. سپس آدم عليه السلام و فرزندانش را امر فرمود به سوى آن روى آورند.»
از روايات تاريخى چنين برداشت مى‌شود كه خانۀ كعبه در توفان نوح فرو ريخته و اثرى قرمز رنگ از آن باقى بوده است كه به ابراهيم عليه السلام امر شده در آن محل، خانۀ كعبه را برآورد . بعضى هم گفته‌اند كه به هنگام توفان ، خانه به آسمان برده شده است. 1
ابراهيم عرض كرد : پروردگارا! اين سرزمين را شهر امنى قرار ده و اهل آن را - آنها كه ايمان به خدا و روز بازپسين آورده‌اند - از ثمرات گوناگون روزى عطاكن. خداوند به پيامبر تأكيد مى‌كند كه اين سخن ابراهيم را به ياد آور كه : وَ إِذْ قٰالَ إِبْرٰاهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هٰذٰا بَلَداً آمِناً وَ ارْزُقْ أَهْلَهُ مِنَ الثَّمَرٰاتِ مَنْ آمَنَ مِنْهُمْ بِاللّٰهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ قٰالَ وَ مَنْ كَفَرَ فَأُمَتِّعُهُ قَلِيلاً ثُمَّ أَضْطَرُّهُ إِلىٰ عَذٰابِ النّٰارِ وَ بِئْسَ الْمَصِيرُ. 2
خواسته‌هاى ابراهيم پس از بناى كعبه در اين آيه عنوان شده و خداوند به آنها عنايت فرمود و آن خواسته‌ها رابرآورده ساخت.
آنچه ابراهيم مى‌خواهد، تنها پروردگار متعال قادر به انجام آن است؛ زيرا وجود انواع ميوه‌ها در سرزمينى خشك و سوزان و بى‌آب و شوره‌زار و سنگلاخ، جز به اعجاز پروردگار فراهم نمى‌آيد واين نعمتها، پاداشى‌است دربرابر عبوديّت محض ابراهيم عليه السلام كه بى‌چون وچرا همه چيز خود را در راه خدا از دست داده و اكنون فرزند دلبندش را به قربانگاه مى‌برد كه فدا كند.
خداوند مكّه را به عنوان مركز ثقل تجارت قرار داد كه هميشه انواع و اقسام كالاها و بهترين ارزاق از اطراف و اكناف به آن سرازير مى‌گردد و نقطه‌اى متروك و بدون هيچ سكنه‌اى را با معجزۀ جوشش چشمۀ زمزم به شهرى با عظمت مبدّل كرد.
خداوند نه تنها براى مسلمانها كه براى غير آنها هم اين نعمات را درمكّه قرار داده است. كعبه به عنوان پناهگاه امنى است براى همۀ مردم؛ زيرا مى‌فرمايد: وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَيْتَ