41رفتار خود و نيز به علّت كرم و بذل و بخششى كه در نهاد او قرار داشت،عرب را به سوى خود متمايل ساخت تا آنجا كه گروهِ بسيارى از عربها در اطراف او گرد آمدند و او در انجمنى،زيانهاى پيروى از پادشاهان يمن را به آنان متذكّر نمود و همگى تصميم به جنگ گرفته،به سوى فرزند حكيم حركت نمودند و در جنگى عظيم-كه عرب آن را«يوم خزار»ناميده است-بر ابن حكيم پيروز گرديدند؛اين واقعه،در پايان قرن پنجم ميلادى اتّفاق افتاد.از اين پس،عدنانيان از سلطۀ يوغِ پادشاهان يمن خارج گرديدند و از«كليب» به نام پادشاه عرب ياد مى‌نمودند.پادشاهى كليب همچنان رو به عظمت و بزرگى مى‌رفت تا اينكه روزى شتر زنى به نام«بسوس»،بوسيلۀ او كُشته شد.اين زن (بسوس) بر پسر عموى خود«جساس»وارد شده بود،«جساس»به غيرت بر آمده و به خونخواهى ميهمان خود،«كليب»را به قتل رسانيد.كه باعث شد جنگهاى فراوانى ميان«بكر»و «تغلب»به وجود آمده و اين جنگها،مدت چهل سال به طول انجاميد كه عرب از آن به نام «حرب البسوس»(جنگ بسوس) ياد مى‌كنند.
از ديگر پادشاهان عرب،«قيس بن زهير عَبَسى»را مى‌توان نام برد كه جنگهاى مشهورى كرده است.وى در پايان عمر خويش گوشه‌گيرى اختيار كرده و به سوى عمان رهسپار گرديد.او در آنجا،به جمع پارسايان و تاركين دنيا در آمد و همچنان به همان حالت باقى بود تا اينكه درگذشت.قيس داراى فرزندى به نام«فضاله»بود كه وى به همراه گروهى از ياران خود،بر پيامبر خدا صلى الله عليه و آله وارد شد و با ايشان عهدنامه‌اى را امضاء نمود.
اما قريش به علت در اختيار داشتن كعبه،در جزيرةالعرب رهبرى مذهبى را از آنِ خود كرده بودند كه به همين سبب از جايگاه ويژه‌اى در نزد عرب برخوردار بودند و اين مقام در نزد آنان كمتر از پادشاهى نبود.
قبايل عدنانى همچنان در سادگى به سر مى‌بردند،تا اينكه رسول خدا حضرت محمّد صلى الله عليه و آله از بين قريش ظهور نمود و دين اسلام را در ميان قوم خود منتشر نمود؛سپس به سوى مدينه هجرت كرد و از آن پس اسلام به ميان تمامى قبايل عرب نفوذ نمود و اندكى نگذشت كه اسلام از مرزهاى شرق،شمال و غرب فراتر رفت و همۀ سرزمينها و