24تاريخ سبأ به تفصيل در قرآن كريم آمده است.خداوند،مى‌فرمايد:
لَقَدْ كٰانَ لِسَبَإٍ فِي مَسْكَنِهِمْ آيَةٌ جَنَّتٰانِ عَنْ يَمِينٍ وَ شِمٰالٍ كُلُوا مِنْ رِزْقِ رَبِّكُمْ وَ اشْكُرُوا لَهُ بَلْدَةٌ طَيِّبَةٌ وَ رَبٌّ غَفُورٌ* فَأَعْرَضُوا فَأَرْسَلْنٰا عَلَيْهِمْ سَيْلَ الْعَرِمِ وَ بَدَّلْنٰاهُمْ بِجَنَّتَيْهِمْ جَنَّتَيْنِ ذَوٰاتَيْ أُكُلٍ خَمْطٍ وَ أَثْلٍ وَ شَيْءٍ مِنْ سِدْرٍ قَلِيلٍ * ذٰلِكَ جَزَيْنٰاهُمْ بِمٰا كَفَرُوا وَ هَلْ نُجٰازِي إِلاَّ الْكَفُورَ* وَ جَعَلْنٰا بَيْنَهُمْ وَ بَيْنَ الْقُرَى الَّتِي بٰارَكْنٰا فِيهٰا قُرىً ظٰاهِرَةً وَ قَدَّرْنٰا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيهٰا لَيٰالِيَ وَ أَيّٰاماً آمِنِينَ * فَقٰالُوا رَبَّنٰا بٰاعِدْ بَيْنَ أَسْفٰارِنٰا وَ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ فَجَعَلْنٰاهُمْ أَحٰادِيثَ وَ مَزَّقْنٰاهُمْ كُلَّ مُمَزَّقٍ 1
«براى قوم«سبأ»،در محل سكونتشان نشانه‌اى (از قدرت الهى) بود:دو باغ (بزرگ و گسترده)،از راست و چپ،رودخانۀ عظيم با ميوه‌هاى فراوان و به آنها گفتيم:«از روزىِ پروردگارتان بخوريد و شكر او را بجا آوريد!،شهرى است پاك و پاكيزه،و پروردگارى آموزنده (و مهربان)!».اما آنها از خدا روى گردان شدند،ما سيل ويرانگر را بر آنان فرستاديم،و دو باغ (پربركت) شان را به دو باغِ (بى‌ارزش)،با ميوه‌هاى تلخ و درختان شوره‌گز و اندكى درخت سِدر مُبَدَّل ساختيم؛اين كيفر را بخاطر كفرانشان به آنها داديم و آيا جز كفران كننده را كيفر مى‌دهيم؟! و ميان آنها بطور متناسب (با فاصلۀ نزديك) مقرر داشتيم،(و به آنان گفتيم):شبها و روزها در اين آباديها با ايمنى سفر كنيد.ولى (اين ناسپاس مردم) گفتند:«پروردگارا،ميان سفرهاى ما دورى بيفكن» (تا بينوايان نتوانند دوش به دوش اغنيا سفر كنند! و به اين طريق) آنها به خويشتن ستم كردند! و ما سرنوشت آنان را داستانهايى (براى عبرت ديگران) قرار داديم و جمعيّتشان را متلاشى ساختيم».
حكومت سبأ دوم يا حمير
هنگاميكه بنيان و اساس دولت«سبأ اول»منهدم شده و پايتخت آنان شهر«مأرب» از هم متلاشى گرديد،حكومت در سرزمين يمن به دست افرادى كه در آن باقى مانده بودند،افتاد.در اين حال در هر كوى و دهكده و يا شهر و كاخى رييسى حكمرانى مى‌كرد.اين رييسان را«اذواء»مى‌ناميدند و غالباً هر يك از آنان را پس از اضافه كردن نام