7برخى از آثار موجود در بارۀ تاريخ حرمين شريفين، امتيازات خاص و برترى‌هاى ويژه‌اى داشته باشد، به عنوان نمونه در اين كتاب:
- مطالب و مندرجات عمدتاً بر اساس روايات اهل بيت عليهم السلام نقل شده‌اند.
- جهت جلوگيرى از تشويش ذهن، از ذكر سلسلۀ روايان احاديث پرهيز شده است.
- حتّى المقدور از ذكر روايات تكرارى و مشابه در موضوع واحد پرهيز شده است.
- براى جلوگيرى از ملال و خستگى خواننده و گوناگونى مطالب، در بعضى موارد لطيفه‌ها و اشعارى مرتبط با موضوع‌هاى مطرح شده درج شده است.
- شيوۀ نگارش، غالباً به گونه‌اى «همه فهم» است و مطالب آن، قابل استفاده براى همۀ طبقات؛ البتّه در مواردى هم بنا به مقتضاى متن گريزى به نكات دقيق ديده مى‌شود كه بر ارزش كتاب افزوده است.
در انتهاى كتاب، و بعد از پايان بخش سوّم سابق الذكر، مؤلّف زيارتنامه‌هايى را با اين عبارت ضميمه نموده است: «تمام شد كتاب مصباح الحرمين، بعد از آن شروع نموديم به زيارتهايى كه در مشاهد مشرّفه خوانده [ مى] شود».
كتاب در سال 1321 قمرى تأليف شده است و در حدّ چاپ سنگى مقارن زمان تأليف باقى مانده، نسخه‌اى كه كار تحقيق بر اساس آن انجام شد، در سال 1327 قمرى و در تبريز به چاپ رسيده است، اين نسخه در 460 صفحه و با خطى خوش و خوانا (به خط نسخ) و به شيوۀ سنگى منتشر شده است.
مؤلّف در جاى جاى كتاب، با بيان مناسك و اعمال واجب و يا مستحبّ مربوط به سفر حجّ، ضمن نقل اسرار و تاريخچۀ آن اعمال، حكايتهايى تاريخى و مطالبى آموزنده و لطيفه‌هايى مفرّح و مرتبط با مندرجات را نقل نموده و در نهايت، كتابى جامع و مطبوع طبع‌هاى مختلف را در موضوع خود پديد آورده است.
مرحوم علّامه شيخ شيخ آقابزرگ طهرانى رحمه الله در كتاب «الذّريعة»، دربارۀ اين كتاب و مؤلّف آن چنين نگاشته است : «مصباحُ الحرمين للمولى عبد الجبّارِ بن زين العابدين الشكوئى، اوّله (الحمدُ للّٰه‌الّذى عظّم شعائرَ الاسلام) فرغَ منهُ 1321، و فيه تمام اعمال