11 اَللّٰهُ ¹، لهذا جناب مستطاب فخر الحاجّ و المعتمرين حاجى خليل آقا دام اقباله، چون متعدّداً به زيارت بيت اللّٰه الحرام نايل شده بود، سال هزار و سيصد و بيست و پنج هجرى، به قرار سابق عازم بيت اللّٰه الحرام شده بود، در يكى از بلاد، خداوند عالم توفيق را رفيق او نموده، نسخۀ شريفۀ مصباح الحرمين را به دست آورده، به حُسن نيّت، همّت عالى خود را مصروف بر اين نموده كه چه بهتر اين نسخه را طبع و نشر نمايم كه عموم مسلمين، از حجّاج و غيره منتفع شوند، خداوند عالم به درجه‌اى كارها را فراهم آورده و حقير را هم مؤيّد فرمود در اتمامش. المنّة للّٰه‌كه نمرديم به مقصود رسيديم. و أنا العبد الأثم طاهر بن حاجّ عبدالرّحمٰن قراجه داغى سنه 1327»

چنانكه اشاره شد، علامۀ طهرانى هم تاريخ فوق را زمان انتشار دانسته است ²، ولى مؤلّف «كتابنامۀ حجّ»، اين تاريخ را مربوط به وفات مؤلّف كتاب دانسته امّا دليلى بر مدّعاى خويش ارائه ننموده است ³.

لازم به ذكر است كه در بعضى از نسخه‌ها، مانند نسخۀ كتابخانۀ آيت‌اللّٰه مرعشى قم و نسخۀ مجلس، چند صفحه‌اى به ابتداى كتاب افزوده‌اند كه يا ذكر احاديثى در فضيلت زيارت حضرت امام حسين عليه السلام است و يا تعريف و تمجيد از كتاب مصباح الحرمين، و چون در همۀ نُسخ موجود نبود و از متن اصلى كتاب نيز به شمار نمى‌رفت در اثر حاضر درج نشده است.

روش تصحيح

مصحّح با بضاعت علمى اندك خويش، سعى نموده است تا متن را از غلطهاى چاپى و غير آن عارى سازد؛ اين اغلاط با استفاده از منابع مورد استفاده تصحيح شده است و در صورت لزوم در پاورقى با قيد (عبارت متن «...». م.) به آنها اشاره شده است، در موارد معدودى نيز لازم بود كه عبارت متن تعويض گردد، در چنين مواردى، تشخيص داده شده است كه ضمن رعايت اصل امانتدارى، به مفهوم متن اصلى هيچ خللى وارد