44أحد من خلفائه الراشدين، بل قد نهى عن ذلك أئمّة المسلمين الكبار 1
«زيارتى كه بدعت است مانند زيارت يهوديان و مسيحيان و بدعت گذارانى كه بر روى قبرهاى پيامبران و صلحا مسجد مى‌سازند... زيارتى كه بدعت است، مانند اينكه شخصى قصد كند كنار قبر بعضى از پيامبران و افراد صالح برود تا در كنار قبر آنها نماز بخواند، يا دعا كند، يا به آنها متوسّل شود و نيازهايش را از آنها يا از خدا در كنار قبر آنها بخواهد يا از آنها مدد جسته، يا خداوند را به آنها سوگند دهد. اين كارها بدعت‌هايى است كه هيچ يك از صحابه و تابعين انجام نداده‌اند و رسول خدا صلى الله عليه و آله يا يكى از خلفاى راشدين دستور به آن نداده‌اند، بلكه پيشوايان بزرگ مسلمانان از انجام اين كارها نهى كرده‌اند.»
در اين عبارت ابن تيميّه تصريح مى‌كند زيارت كسى كه به قصد زيارت پيامبران و افراد صالح مسافرت مى‌كند بدعت است و بدعت حرام است؛ لذا زيارت او حرام خواهد بود.
و در جاى ديگر مى‌گويد:
«فمَن قَصَد قبورَ الأنبياء والصالحين لأجل الصلاة والدعاء عندها فقد قَصَد نفسَ المحرّم الّذي سدّ اللّٰه ورسوله ذريعته. 2»