37نمود ، باز على برخاست و آمادگى خود را اعلام كرد ، اين بار نيز پيامبر ( صلَّى اللّه عليه و آله و سلَّم ) به وى دستور داد بنشيند ، در مرتبه سوم نيز مانند دفعات پيشين ، كسى جز على ( عليه السَّلام ) بر نخاست و تنها او بود كه پشتيبانى خود را از اهداف مقدس پيامبر ( صلَّى اللّه عليه و آله و سلَّم ) اعلام كرد . در اين موقع پيامبر ( صلَّى اللّه عليه و آله و سلَّم ) دست خود را بر دست على ( عليه السَّلام ) زد و جمله تاريخى خود را در مجلس بزرگان بنى هاشم درباره على ( عليه السَّلام ) بيان فرمود و گفت :
« هان اى خويشان و بستگان من ! على برادر و وصى و خليفه من در ميان شماست » . 1
اين حديث به روشنى تاريخ تشيع و همزاد بودن نبوت وامامت را به معنايى كه يادآور شديم بيان مى كند . البته اين تنها موردى نيست كه پيامبر ( صلَّى اللّه عليه و آله و سلَّم ) رهبر مسلمانان پس از خود را تعيين مى كند ، بلكه در موارد ديگرى نيز بر اين مطلب تصريح فرمودند كه به صورت گذرا به آنها اشاره مى كنيم .
حديث منزلت
حديث منزلت از احاديث معروفى است كه محدّثان و تاريخ نگاران نقل كرده اند ، و اجمال آن چنين است :
آنگاه كه پيامبر ( صلَّى اللّه عليه و آله و سلَّم ) راهى نبرد با روميان در سرزمين تبوك گرديد ، على ( عليه السَّلام ) را همراه خود نبرد ، زيرا وجود او در مدينه براى جلوگيرى از فتنه گرى منافقان ، لازم و ضرورى بود ، ولى دشمنان به شايعه پردازى دست زدند ، و گفتند : روابط پيامبر ( صلَّى اللّه عليه و آله و سلَّم ) با على ( عليه السَّلام ) به تيرگى گراييده ، لذا او را به همراه خود نبرده است . على ( عليه السَّلام ) خود را به