57رحلت حضرت رسول صلى الله عليه و آله بود. اين اختلاف اساسى هرگز با چند ازدواج موردى از ميان نمى‌رود؛ چنان كه تاكنون از ميان نرفته است. پس ازدواج دو سه نفر از فرزندان حسين‌بن على عليهما السلام يا حسن بن على عليهما السلام با چند تن يا نواده‌هاى خلفا يا همدستان آن‌ها، دليل بر اين نيست كه آن‌ها در همۀ مسائل عقيدتى، فقهى و سياسى با هم اشتراك نظر داشتند.
در عراق، ازدواج در ميان خانواده‌هاى سنى و شيعى فراوان است، ولى هرگز اين دليل بر آن نيست كه خانوادۀ هر يك از زوجين، پذيراى عقيدۀ ديگرى شده است.
خليفه سوم داراى همسرى مسيحى به نام نائله بود، آيا اين دليل بر اين است كه عثمان مسيحى شده بود؟ 1
2. اين ازدواج بر يك اصل قرآنى استوار بوده و آن اين‌كه ...وَ لاٰ تَزِرُ وٰازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرىٰ 2 اگر نياكان زوج و يا زوجه نسبت به خاندان رسالت بى مهرى كرده و بر دخت گرامى پيامبر ستم روا داشته‌اند، دليل نمى‌شود كه نوه و نبيره‌هاى آنان در اين جرم شريك باشند؛ زيرا هركسى مسؤول اعمال خويش است.
گذشته از اين، در پاسخ پرسش سوم گفتيم كه: پيشوايان معصوم براى كاهش فشارها نام خلفا را روى برخى از فرزندان خود مى‌گذاشتند و در برخى از موارد، ازدواج‌هايى انجام مى‌گرفت كه سپر فشار و بلا باشد.
حاصل آن‌كه نوع پيوندها را نمى‌توان دليل بر وحدت عقيده گرفت.