34
«من در كنار حوض مى‌ايستم، ناگهان گروهى ظاهر مى‌شوند، آنگاه كه آنان را شناختم، يك نفر ميان من و آن‌ها پديدار مى‌شود و مى‌گويد: بياييد برويم. مى‌گويم: آن‌ها را كجا مى‌برى؟ مى‌گويد: به سوى آتش. مى‌پرسم: آن‌ها چه كرده‌اند؟ مى‌گويد: مرتد شده‌اند و به حالت پيشين بازگشته‌اند.» 1
باز گروه ديگرى ظاهر مى‌شوند. آنگاه كه ايشان را شناختم، مردى ميان من و آنان حاضر مى‌شود و مى‌گويد: بياييد. مى‌پرسم: كجا؟ مى‌گويد: به سوى آتش. مى‌پرسم: چه كرده‌اند؟ مى‌گويد: مرتد شده و به حالت پيشين بازگشته‌اند. كسى از آنان نجات نمى‌يابد مگر گروهى اندك.» 2
اين دو حديث را براى نمونه نقل كرديم، بقيۀ احاديث نيز به همين مضمون است.
اكنون با وجود اين احاديث، آن هم در صحيح‌ترين كتاب‌هاى اهل سنت، آيا شايسته است كه ارتداد صحابه به شيعه نسبت داده شود، در حالى كه صحيحين، راويانِ اين ده حديث هستند.
2 . سبّ صحابه
سبّ صحابه يا دشنام و ناسزا گفتن به ياران حضرت رسول صلى الله عليه و آله از مسائلى است كه روى آن تكيۀ بيشترى شده است. اكنون ببينيم پايه‌گذار