31
پرهيز از گزافهگويى در تكفير
بسيارى از مردم - كه خداوند اصلاحشان كند - در فهم عللى كه موجب خروج فرد از دايرۀ اسلام و اطلاق كافر بر او مىشود، در اشتباه هستند؛ لذا با كمترين مخالفتى حكم به كفر فرد مسلم مىكنند و با اين شيوه جز تعداد اندكى مسلمان بر كرۀ زمين باقى نخواهد ماند. ما با حسن ظن با اعمال اينها برخورد مىكنيم و اينگونه عمل آنها را توجيه مىكنيم كه نيت خير آنها و انگيزۀ امر به معروف و نهى از منكر موجب چنين برخوردى گرديده است؛ ولى بايد توجه داشت كه آنها عنايت به اين مهم نكردهاند كه امر به معروف و نهى از منكر بايد از طريق حكمت و موعظۀ حسنه اجرا گردد و در صورت نياز به مجادله، واجب است كه از بهترين شيوه مدد گرفته شود، همانگونه كه خداوند مىفرمايد: «اُدْعُ إِلىٰ سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ