25بدينگونه است كه خداوند تعالى، پيامبرش محمد صلى الله عليه و آله را امر مى‌كند كه به مشركين گمراهِ باطل‌گرايى كه هيچ دين صحيح و عقيدۀ معتبرى ندارند در هنگام بحث و جدل بگويد: يا من بر هدايتم يا شما و يا من در گمراهى‌ام يا شما؟
و از اين رهگذر است كه اين مفاهيم در برخى موضوعات اسلامى مورد اختلاف، بين علما عرضه گرديد به‌گونه‌اى كه كسى نمى‌تواند بگويد: آراى علما در آن موضوع بر قول واحدى قرار گرفت و چاره‌اى جز بيان آن آرا و در اختيار دانشمندان و محققين قراردادن آن نيست تا آن را بررسى و در آن تأمل نمايند؛ اگر صحيح بود، خداى را بر آن حمد مى‌كنم كه از توفيق و تأييد الهى بوده است و اگر اشتباه بود خطا از بنده و اجتهاد من است.
اين كتاب نيز مانند ساير كتب، قابل اصلاح و رجوع است و من به فضل الهى در هر كتابى كه تأليف كرده‌ام به اين امر معترف بوده‌ام و در آخر مكتوبات خود مى‌گويم:
من از خداوند توفيق و استوارى را در نوشته‌هايم طلب مى‌كنم. اگر به صواب راه سپردم از خداوند است و اگر خطا كرده‌ام از خويش و اجتهادم مى‌باشد و از هركس به‌خطاى من واقف گرديده تقاضا مى‌كنم مرا مطلع و بر اشتباهاتم رهنمون گردد.
گفتگو بين دانشمندان به‌صورت خاصّى با بى‌طرفى، تفاهم، تقواى الهى و ورع شناخته مى‌شود؛ چراكه آنها