24اعتراض يا بيان مطلب را به معارض و معاند عطا مى‌كند:

«قُلْ هٰاتُوا بُرْهٰانَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صٰادِقِينَ». ¹

و از مشركين مى‌خواهد كه فكر و نظر خويش را در امر دين به‌صورت فردى يا جمعى به‌كار گيرند و از طريق برگزارى مجالس و گردهمايى‌ها به مشورت در امر دين و واقعيت دعوت‌گر اين دين محمد صلى الله عليه و آله بپردازند و فرموده است:

«قُلْ إِنَّمٰا أَعِظُكُمْ بِوٰاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلّٰهِ مَثْنىٰ وَ فُرٰادىٰ ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مٰا بِصٰاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ». ²

بلكه بالاتر از اين، و آن چنين است كه او به دشمنش اطمينان مى‌دهد تا جلو بيايد، حرفش را بزند و خود و جايگاهش را درك كند و بفهمد كه او موجودى زنده و عاقل است، پس بايد عقل خود را به‌كار گيرد و بفهمد و بعد از اين فهم و تعقل، ثمره عقل و فهمش را خواهد ديد، خداوند مى‌فرمايد: «وَ إِنّٰا أَوْ إِيّٰاكُمْ لَعَلىٰ هُدىً أَوْ فِي ضَلاٰلٍ مُبِينٍ». ³