15و اجتماعى بر كسى پوشيده نبود؛ همچنانكه تواضع و حسن خلق او زبانزد خاص و عام بود. مردم را از صميم دل دوست داشت و براى همه از كوچك و بزرگ احترام قائل بود و وقتى با بزرگتر از خويش روبرو مى‌شد، هر كس كه بود، هر چند از مردم عوام با كلمۀ «سيدى» (به كسر سين) كه كلمه‌اى مكّى و حاكى از صميميت و گراميداشت است، با او روبرو مى‌شد.
فعاليت علمى او محدود به حجاز نشد؛ بلكه دانشگاه‌ها و مؤسسات بزرگ فرهنگى كشورهاى اسلامى، براى بهره‌گيرى از تدريس و سخنرانى‌هاى وى با يكديگر به رقابت و تنافس مى‌پرداختند.
علوى مالكى از درس بيش از 200 تن از شيوخ بزرگ اهل سنّت بهره جست. او رياست كميسيون داورى مسابقات قرآن مكّه را عهده‌دار بود و به صورت رسمى به عنوان استاد شريعت و پس از پدر، كرسى تدريس مسجدالحرام را به خود اختصاص داد.
ايشان در نيمۀ رمضان 1425ق. به ديدار پروردگارش شتافت و با تشييع بى‌نظير و مشاركت جمع كثيرى از مسلمانان به‌خصوص علما، از داخل و خارج حجاز و با اكرام و تجليل، در مكّه مكرّمه به خاك سپرده شد.
كتب بسيارى از ايشان در فقه و حديث و علوم قرآن و همچنين در سيره نبوى و آثار مكّه و حج، به‌جاى مانده