14بود، به تحصيل علوم دينى پرداخت و علوم لغت، حديث، تفسير، فقه و اصول را از بزرگان حرمين شريفين فراگرفت؛ سپس به الأزهر مصر رفت و فوق ليسانس و دكتراى خود را از دانشكدۀ اصول دين آن دانشگاه دريافت كرد، او همچنين با مهاجرت به هند، پاكستان، شام و مغرب، نزد علماى آن ديار تلمّذ كرده و با آرا و عقايد مذاهب گوناگون آشنا گرديد.

علوى مالكى پس از رحلت پدرش، در سال 1391ق. بر كرسى تدريس و تبليغ و ارشاد در جايگاه پدر در مسجدالحرام تكيه زد و استقبال بى‌نظير طلاب از دروس او، جايگاهى والا و برتر در موقعيت‌هاى علمى و دينى به او بخشيد، همچنين سالها در دانشگاه ملك عبدالعزيز به تدريس معارف دينى پرداخت؛ ولى وضعيت حاكم و آزادگى روحى او و انديشۀ خدمت به دينِ اصيل و تحريف نشده، مانع از ادامۀ همكارى او شد و با استعفا از دانشگاه، به كرسى تدريس مسجدالحرام بازگشت و اصرار وزير آموزش عالى در ادامۀ اين همكارى مؤثّر واقع نشد و او ترجيح داد در مجالس وسيع‌تر و زمينه‌اى آزادتر به خدمت علم بپردازد؛ لذا وقتى وزير علوم، حقوق او را به خانه‌اش مى‌فرستد از پذيرش آن خوددارى كرده و آن را به صندوق دانشگاه برگرداند.

زهد او در كناره‌گيرى از مناصب و موقيعت‌هاى سياسى