12در دورۀ مذكور، مهار گرديد و از سوى قاطبۀ مذاهب اسلامى مورد طرد و انكار قرار گرفت و نتوانست هيچگونه جايگاه مورد توجهى در ميان مسلمانان به خود اختصاص دهد.

تا اينكه در قرون اخير، افكار نشأت گرفته از اين ديدگاه انحرافى،در فردى به نام محمّد بن عبدالوهاب با حمايت‌هاى استعمارگران خارجى، توان توسعه و تحكّم در مناطقى از حجاز و نجد را يافت و با وجود مخالفت بسيارى از علما و بزرگان سرزمين‌هاى مختلف اسلامى، با قدرت قاهره و نقشه‌هاى خارجى تلاش در گسترش اين اعتقادات و افكار نمود و با در اختيار گرفتن اراضى مقدس و شريان‌هاى فكرى جهان اسلام و بهره‌مندى از منابع مالى مسلمين تلاش نمود برداشت‌هاى خويش را از روايات و سنت‌هاى نبوى به نام اسلام و با ادعاى تنها ديدگاه صحيح، از سنت ارائه كند و مراكز و مدارس بزرگى را در سراسر دنياى اسلام براى ترويج اين افكار تأسيس نمايد و با طرح برداشت‌هاى «محمّد بن عبدالوهاب» به عنوان اسلام حقيقى و توحيد ناب، پيروان سنّى و شيعه (مذاهب خمسه) را كه تن به آراى بدعت آلود آنان نمى‌دادند به شرك و كفر متّهم نمايند.

اين فرقه توانست با شيوۀ مذكور و با استبداد سياسى و دينى، سالها بر مسلمانان تسلط يابد، در حالى كه اين تسلّط