69اختلاف نظر داشت و مخالفت خود را نيز به صورت منطقى در موارد گوناگون آشكار مىكرد. در عين حال مىبينيم كه آن حضرت در سراسر زندگى خود، دربارۀ تحريف شدن قرآن سخن نگفته است، حال اگر (العياذ باللّٰه) چنين كارى صورت گرفته بود، مسلّماً ايشان دربارۀ آن سكوت نمىورزيد.
با توجه به دلايل ياد شده و نظاير آن، علماى بزرگ شيعۀ اماميه از دير زمان تاكنون بر مصونيت قرآن از تحريف تأكيد نمودهاند، كه به عنوان نمونه مىتوان به افراد زير اشاره نمود:
1 - فضل بن شاذان (متوفاى 260 ه . ق ، كه در عصر ائمه عليهم السلام مىزيسته است) در كتاب الايضاح / 217.
2 - شيخ صدوق (م 381 ه . ق ) در كتاب الاعتقادات/ 93.
3 - شيخ مفيد (م 413 ه . ق ) در كتاب اجوبة المسائل السروية، مطبوع در مجموعة الرسائل/ ص 266.
4 - سيد مرتضى (م 436 ه . ق ) در كتاب جواب المسائل الطرابلسيات، كه كلام وى را شيخ طبرسى در مقدمۀ مجمع البيان آورده است.
5 - شيخ طوسى معروف به شيخ الطائفه (م 460 ه . ق ) در كتاب التبيان، 3/1.
6 - شيخ طبرسى (م 548 ه . ق ) در مقدمۀ كتاب خود، مجمع البيان، بر عدم تحريف قرآن تصريح و تأكيد كرده است.
7 - سيد بن طاووس (م 664 ه . ق ) در كتاب «سعد السعود»