56پس از زيارت ائمه، دو ركعت نماز قربه الى اللّٰه خوانده و ثوابش را نثار روح آن‌ها نمايند.
به دنبال علاقه وافر شيعيان به اميرالمؤمنين على عليه السلام طبيعى است اگر شيعه بخواهد نسبت به كسى شرك ورزد و يا درباره او غلو نمايد لاجرم بايستى اين كار را براى اميرالمؤمنين على عليه السلام از همه بيشتر و شديدتر انجام دهد. بنابراين پس از بررسى آداب زيارت آن‌امام، چنانچه آثار شرك در زيارت‌نامه امام‌على عليه السلام وجودنداشته باشد، منطقى است كه در زيارت نامه بقيه ائمه كه اولاد او مى‌باشند نيز آثار شرك وجود نداشته باشد.
در آداب زيارت ايشان آمده است: چون به خندق كوفه رسيدى بگو
«اللّٰه أكبر أهل الكبرياء و المجد و العظمة اللّٰه أكبر أهل التكبير و التقديس...» و چون به دروازه نجف رسيدى بگو اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ الَّذِي هَدٰانٰا لِهٰذٰا وَ مٰا كُنّٰا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لاٰ أَنْ هَدٰانَا اللّٰهُ ... و چون به در ورودى صحن مطهر رسيدى بخوان
«أَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ...» و وقتى كه به بقعه مباركه رسيدى بخوان
«أَشْهَدُ أَنْ لاٰ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِيكَ لَهُ...» . سپس زيارت‌هاى گوناگون ديگرى كه شامل سلام بر پيامبر و اميرالمؤمنين عليه السلام است را بخواند. پس از اتمام زيارت نامه، دو ركعت نماز به عنوان هديه براى آن امام بخواند. نماز هم بايد با همان ويژگى فوق و با نيت تقرب به خدا و رو به قبله باشد. پس از فراغت از نماز و در تعقيبات نماز، اين دعا را بايد بخواند «پروردگارا دو ركعت نماز به سوى سيد و مولاى خود، ولى تو و برادر رسول تو، اميرالمؤمنين على ابن ابى‌طالب عليه السلام هديه نمودم... 1.»
تا آنجا كه ميگويند: خدايا براى تو نماز و ركوع و سجده كردم زيرا براى غير تو نماز و ركوع و سجود جائز نيست كه خدائى غير از تو نيست...
آيا زيارت‌نامه‌اى كه از آغاز تا فرجامش ذكر است و حمد و ستايش خدا و