37هميشه‌ى تاريخ گذشته به جدايى و دورى آنها انجاميده است و اگر اين جهالت و ناآشنايى در طبقه‌ى خواص و علما مسأله‌ساز گشته، حالِ عوامِ دنباله‌رو كه صرفاً بر اساس شنيده‌هاى ناقص و شايعات پراكنده و اقاويل السنه و افواه نسبت به احوال مذاهب ديگر به داورى مى‌نشينند و حكم به كيفر و گمراهى و فسق ديگران مى‌كنند بسى مصيبت‌بارتر است.
ج عصبيت جاهلانه
عصبيت به مفهوم دلبستگى شديد و جانبدارى دور از عقل و منطق از مهم‌ترين موانعى‌است كه امكان دست‌يابى به حقيقت را از آدميان سلب مى‌كند. مسائلى از قبيل قوم وعشيره و نژاد و مذهب و فرقه و مانند آن مى‌توانند منشأ عصبيت واقع شوند. اين عصبيت همواره پيامدهاى خطيرى را در پى دارد كه به بخشى از آنها در اين گفتار اشاره مى‌شود.