21
مستطيع نيست.(1)(م19)
استطاعت و بدهى
[25] كسى كه مخارج حج را دارد امّا بدهى نيز دارد، با اين شرايط، حج بر او واجب است:
* بدهى او مدت دار است و اطمينان دارد سَرِ وقت مىتواند بپردازد.
* بدهى او مدت ندارد(2) ولى مطمئن است هرگاه طلبكار درخواست كند، بدهكار مىتواند(3) بدهى خود را بپردازد.
آيةاللّٰه تبريزى : اگر بتواند دَين را بفروشد و پول آن به تنهايى يا به ضميمۀ مال ديگر به مقدار هزينۀ حج باشد و براى او مشقّت نداشته باشد در اين صورت مستطيع است و بايد به حج برود.
آيةاللّٰه سيستانى : اگر بتواند دَين را بفروشد، به نحوى كه اجحاف در حق او نباشد و پول آن به تنهايى يا به ضميمۀ مال ديگر به مقدار هزينۀ حج باشد در اين صورت مستطيع است و بايد به حج برود.
آيةاللّٰه فاضل : اگر بتواند دَيْنش را به مقدار كمتر بفروشد در صورتى كه موجب ضرر و مشقّت نباشد و اين مقدار براى حج كافى باشد مستطيع است و بايد حج انجام دهد.
آيةاللّٰه سيستانى : فرقى نيست بين اينكه وقت پرداخت بدهى رسيدهباشد يا نه، مگر اينكه آنقدر وقت پرداخت دور باشد كه اصلاً عقلاء به آن توجه نكنند؛ مثلاً پنجاه سال، كه در اين صورت حج واجب است.
آيةاللّٰه تبريزى: در صورتى حج واجب مىشود كه بتواند بدون حرج و مشقّت بدهى خود را بپردازد.