37
4. حكم بدعت و آثار آن
بدعت در دين به هر سببى گناه و حرام است.
قرآن كريم مى‌فرمايد:
- [بنى‌اسرائيل را] براى آنكه پيمان شكستند، نفرين كرديم و دل‌هايشان را سخت گردانيديم. [آنان] كلمات خداوند را از جاى خود تغيير مى‌دادند و از آنچه به آنان پند داده شده بود، سهم بزرگى را از دست دادند. پس تو از آنان درگذر و كار بدشان را ببخش. همانا خداوند نيكوكاران را دوست دارد. 1
- و در پى نوح و ابراهيم(عليهما السلام)، رسولان ديگرى نيز فرستاديم و در پى آنان، عيسى‌بن‌مريم(عليهما السلام) را فرستاديم و به او كتاب آسمانى انجيل را داديم و در دل پيروان حقيقى او رأفت و مهربانى گذاشتيم؛ اما آنان رهبانيت و ترك دنيا را از پيش خود بدعت‌گذارى كردند. ما براى آنان چيزى جز آنكه خشنودى خداوند در آن باشد ننوشتيم. با وجود اين، آنان به شايستگى، آنها را مراعات نكردند. ما هم به كسانى كه ايمان آوردند، اجرشان را داديم و بسيارى از آنان فاسق شدند. 2
پيامبر اكرم(ص) فرمود: «آگاه باشيد هر بدعتى موجب گمراهى است و