48جمرات گفتهاند.
3. جمره از جِمار به معناى «به سرعت دور شدن» است؛ زيرا هنگامى كه حضرت آدم(ع) ابليس را در اين محل يافت، او را به وسيله سنگ رمى كرد و شيطان به سرعت از آنجا دور شد.
4. جمره به معناى قطعه سوزانى از آتش است (شايد اشاره به قطعههاى كوچكى است كه گاهى از ميان شعله آتش پرتاب مىشود و شبيه سنگريزه است).
در اينجا بخشى از كلمات لغويين را از نظر خوانندگان عزيز مىگذرانيم:
الف) در «مصباح المنير» (نوشته فيومى متوفاى 770ه .ق) مىخوانيم:
كلّ شيء جمعته فقد جمّرته، و منه الجمرة و هي مجتمع الحصي بمنى، فكلّ كومة من الحصي جمرة و الجمع جمرات.
هر چيزى كه آن را جمع كنى، نام جمره دارد و جمره معروف، همان محل جمع سنگريزهها در مناست و هر تودهاى از سنگريزه، جمره ناميده مىشود و جمع آن جمرات است.
ب) مرحوم طريحى (متوفاى سال 1087ه .ق) در «مجمع البحرين» مىنويسد:
والجمرات مجتمع الحصي بمنى، فكلّ كومة من الحصي جمرة و الجمع جمرات و جمرات منا ثلاث.
جمرات محل اجتماع سنگريزهها در مناست. هر تودهاى از سنگريزه، جمرهاى است و جمع آن، جمرات است و جمرات منا سه عدد است.
ج) ابن منظور (متوفاى سال 711ه .ق) در «لسان العرب» مىنويسد:
والجمرة اجتماع القبيلة الواحدة ... و من هذا قيل لمواضع الجمار الّتي ترمى بمنى جمرات، لأنّ كلّ مجمع حصي منها جمرة، و هي ثلاث جمرات.
جمره به معناى اجتماع يك قبيله است و به همين جهت به محل اجتماع سنگهايى كه در منا پرتاب مىشود، جمرات گفته شده؛ چون هر توده سنگريزهاى از آن، جمرهاى است و آنها سه عدد هستند.