38را مى‌شنود و كسى را كه به زيارت قبرش بيايد، مى‌شناسد و لذت نعمت و درد عذاب را نيز درك مى‌كند و محل استقرار او در عالم برزخ، به حسب تفاوت درجاتش نزد خداى متعال، متفاوت است. 1
9. در كتاب «الموسوعة الفقهية الكويتيه» تحت اين عنوان كه «آيا مرگ، روح و بدن، هر دو را شامل مى‌شود يا فقط بدن را در بر مى‌گيرد»، مى‌گويد: «نص جمهور علماى اهل‌سنت و جماعت بر اين است كه ارواح بعد از مرگ فانى نمى‌شوند، بلكه آنها باقى بوده، در نعمت‌هاى پايدار يا در عذاب دردناك به سر مى‌برند». نويسنده سپس از غزالى سخنى شبيه به سخن فوق را نقل كرده و بعد از آن از زبيدى ياد كرده است كه مى‌گويد: «سخن غزالى همان قول اهل‌سنت و جماعت و فقهاى حجاز و عراق و متكلمين صفاتيه است».
نويسنده همچنين استدلال‌هايى از احمد بن قدامه، غزالى و ابن‌قيم بر حيات اهل برزخ آورده است. 2 در كتاب ياد شده قول به فناى روح را تنها به افراد معدودى از فقهاى «اندلس»، مانند «عبد الأعْلَى بْن وَهْبِ بْنِ لُبَابَةَ» و «سُهَيْلِى» و «ابْنِ عَرَبِى» نسبت داده است. 3
گفتار سوم: حيات برزخى پيامبران از ديدگاه اهل‌سنت
اهل‌سنت علاوه بر اظهار نظر درباره حيات برزخى عموم اموات، درباره حيات برزخى پيامبران، به ويژه پيامبر اكرم(ص) نيز بابى مستقل