46و پس از اين خطبه شورانگيز اشعار زير را خواند.
و ما رست اقطار البلاد فلم اجد
من به شهرهاى زيادى رفتهام و در تمام جاهايى كه گام نهادهام، مردمى مانند شما نديدهام.
در نافرمانى و نادانى و بىارادگى و سستى و ناتوانى؛ چه در سختىها و چه در راحتى.
نفرينى نيز از ميان شما به سوى حشر رفته است كه نه از شما كسى راضى و نه در ميان شما كسى بود كه او را راضى باشند.
به همين زودى به خاطر ناراحتى و خشمى كه من نسبت به شما دارم، خانهام را از اين ديار شما در خواهم كرد. پس از رفتن من، نتيجه خشم مرا خواهيد چشيد!
در اين هنگام، جماعتى از مردم كوفه به غيرت آمده، از جا برخاستند و اظهار داشتند: تو در اين سخنان، شيوه انصاف