متن کتاب جایگاه اعتقاد در ارزیابی راویان از دیدگاه اهل سنت - جلد 1 - صفحه 346

(5 تا 403)

346سوم، قائل به‌تفصيل شده و تنها رواياتى را كه شهرت داشته است، پذيرفته‌اند. ¹

پس اين‌گونه راويان، جايگاه خاصى نزد انديشمندان شيعى دارند، و چنان‌كه ملاحظه شد، اخبار ايشان به نام «حديث موثق» شناخته مى‌شود. بنابراين، درباره اشكال مطرح‌شده، با احراز وثاقت راوى، وى ازنظر اعتبار شرايط را دارد و اخبار ايشان پذيرفته مى‌شود.

شرط دوم: احراز علت صدور، به‌معناى انگيزه معصوم از سخن، عمل و تقرير يك فعل است. گفتنى است، انگيزه‌اى كه معصوم را به كارى يا سخنى وامى‌دارد، در موارد گوناگون، متفاوت است؛ گاه انگيزه، بيان حكم واقعى، گاه تقيه - به‌سبب حفظ جان خود يا شيعيان - و گاه غير آنهاست. در اخذ به مضمون خبر، بايد افزون بر حصول اطمينان صدور روايت از معصوم، به انگيزه صدور آن نيز توجه كرد. ² براى مثال، چنان‌كه در قواعد اصولى ذكر شده است، از جاهايى كه به انگيزه صدور روايت استناد مى‌شود، مبحث تعارض روايات است كه اگر دو روايت، تعارض كنند و انگيزه صدور يكى از آنها تقيه و صدور ديگرى، به‌سبب بيان حكم واقعى باشد، روايتى كه به‌منظور بيان حكم واقعى صادر شده است، ترجيح داده مى‌شود. ³

1) . الرعاية، شهيد ثانى، ص91؛ بهجة الآمال، عليارى، ج1، صص438 و 439.

2) . «انّ استنباط الحكم الشرعي من الخبر الواحد يتوقف علي امور: الاوّل: كون الخبر صادراً عن الامام(ع) والمتكفّل اثبات هذا الامر هو ادلة حجية الخبر الواحد. الثاني: كونه ظاهراً في المعني والمتكفّل لاثباته هو العرف واللغة. الثالث:كونه صادراً لبيان الحكم الواقعي لالجهة اخري: من تقية ونحوها، والمتكفّل لاثبات ذلك بناء العقلاء علي حمل الكلام علي كونه صادراً لبيان افادة المراد النفس الامري لانّ الظاهر من المتكلّم نوعاً هو ان يكون كلامه علي طبق مراده وهذا اصلٌ عقلائيٌ يرجع اليه عند الشك في جهة الصدور»؛ فوائد الاصول، كاظمى، ج3، ص98.

3) . «ثمّ انّ التعارض قد يكون بين اللبّيين كالشهرتين او اولوية و شهرة او استقراء و احداهما علي القول بها، و قد يكون بين اللفظيين كالخبرين و نحوهما فعلي الاوّل لا يمكن التعارض الّا من جهة واحدة و هي الكشف عن الحكم الواقعي و علي الثاني فيقع التعارض من جهات ثلاث: دلالة، و صدوراً و جهة صدور، فانّ الدليل اللفظي متي لم يعلم فيه تلك الجهات الثلاث و لو علماً شرعيّاً لا يجوز الاتّكال عليه فلا بدّ من احراز وجه صدوره عن المعصوم فلعلّه صدر عنه تقيّة بعد احراز اصل صدوره كما انّه لا يجوز التعويل عليه ما لم نعلم بدلالته علي ما هو المقصود في الاستدلال به و هذه امور ظاهرة واضحة لا يكاد يستريب فيها احد و لا سترة عليها، و الله الموفّق الهادي» مطارح الانظار، كلانترى، ج4، ص526.

مشخصات کتاب

جایگاه اعتقاد در ارزیابی راویان از دیدگاه اهل سنتجلد:1نویسنده:افضل آبادی، محسنناشر:مشعرمحل نشر:تهران - ایرانسال نشر:1394

دریافت فایل ارجاع:

BibTex | Endnote

سایر جلدهای کتاب:

جلد 1