28روش جمع‌آورى اطلاعات در اين پژوهش، بيشتر كتابخانه‌اى است. البته در نمايش اسناد و مدارك، بيشتر از نرم‌افزارهاى علوم اسلامى داخل و خارج كشور استفاده شده است.
فرضيه تحقيق
1. در صورتى مى‌توان شخصى را به بدعت‌گذارى در دين متهم كرد كه بدعت‌بودن اعتقاد مبتدع، مورد اتفاق تمام مسلمانان بوده باشد.
2. شخص مسلمان را در صورتى مى‌توان بدعت‌گذار خواند كه اعتقاد به بدعت ازجانب مبتدع، با قصد واردكردن عقيده باطلى در دين صورت گرفته باشد؛ زيرا ممكن است كه گرايش به بدعت ازجانب مبتدع، اجتهاداً و ازروى تأويل انجام شده باشد.
3. در صورت متهم‌شدن راوى به بدعت‌گذارى در دين، چنانچه وثاقت ايشان احراز شده باشد، روايات وى پذيرفته مى‌گردد؛ زيرا ملاك پذيرش روايتِ راوى، صداقت و ضبط ايشان است.
4. به عقيده نگارنده، اهل سنتِ واقعى و پيروان مذاهب اربعه، نخستين قربانى قاعده تدوين‌شده سلفيان و وهابيان مى‌باشند؛ زيرا دراين‌صورت، روايت هيچ حنفى يا شافعى‌مذهبى، در فضيلت و منقبتِ امام مذهب خود پذيرفته نخواهد شد.