260
خانه‌نشينى، به‌دليل نفرت از دشمنان على(ع)
از ديگر مسائلى كه باعث روى‌گردانى جامعه علمى از رئيس محدثان نيشابور شده، نفرتى بود كه وى از دشمنان حضرت على(ع)، به‌ويژه معاويه داشت؛ به‌گونه‌اى‌كه وقتى از او خواستند تا فضيلتى براى معاويه نقل كند، وى با بى‌اعتنايى گفت: «نمى‌توانم فضيلتى براى معاويه نقل كنم؛ از دلم نمى‌آيد [به اين كار راضى نيستم]». به‌همين‌دليل، پيروان بنى‌اميه به او اهانت، و وى را منزوى و خانه‌نشين كردند. 1
تصحيح برخى از مناقب اميرمؤمنان(ع) كه نواصب سعى در تكذيب آنها داشتند و همچنين نوشتن كتابى به نام فضايل فاطمة الزهراء(س) 2، در فضايى كه همگان مى‌كوشيدند اين‌گونه روايات را مخفى كنند، كافى بود تا شخصيت مشهورى مانند حاكم، به‌اتهام شيعه‌گرى منفور و از فضاى علمى طرد شود.
بغض آل رسول(ص) وسيله تقرب به حاكمان
مواضع سرسخت حاكم نيشابورى درباره دشمنان آل رسول(ص)، به‌گونه‌اى است كه وى در مقدمه كتاب فضايل فاطمة الزهراء(س) مى‌نويسد:
زمانه ما را گرفتار رهبرانى كرده است كه مردم براى تقرب به آنان، به بغض آل رسول(ص) و كوچك‌شمردن آنان توسل مى‌جويند. هركس به دنبال تقرب به حاكمان است، درواقع به چيزى تمسك مى‌كند كه خداوند اين خاندان را از آن منزه كرده است، و آنان در پى انكار فضايل ايشان‌اند!