220شيوخِ وى مانند حسين‌بن‌على جُعْفى (متوفاى 203 ه.ق) و محمدبن‌عبيد طَنافسى كوفى (متوفاى 205 ه.ق)، احتمالاً در اواخر قرن دوم به دنيا آمده است. جوزجانى همانند ديگر محدثان، براى كسب علم از بزرگان عصر خود، به شهرها و مراكز علمى سفر مى‌كرد. دارقُطنى از اقامت وى در مكه، بصره و رَمْله خبر داده است. وى در همدان، محدث مشهورى را به نام «اصرم‌بن‌حَوْشَب« ديده و از او حديث نگاشته است. 1او همچنين از حضور خود در بغداد خبر داده است. 2سمعانى، جوزجانى را عراقى معرفى كرده كه گويا به‌سبب اقامت او در عراق بوده است. 3«ابوسعيدبن‌يونس»، از ورود جوزجانى به مصر، در 245 ه. ق خبر داده است. شرح حال‌نويسان، درباره سكونت وى در دمشق نيز اتفاق‌نظر دارند. جوزجانى نزد بسيارى از محدثان عصر خود تلمذ كرد كه از مشهورترين آنان: ابونُعَيم فضل‌بن‌دُكَين، ابوغَسَّان مالك‌بن‌اسماعيل نَهْدى و حمّادبن‌عيسى جُهَنى بودند. مزّى، فهرست كاملى از مشايخ جوزجانى را آورده است. 4 ابوداوود، ترمذى، ابوزرعه دمشقى، محمدبن‌احمد دولابى، ابوحاتم رازى، ابن خزيمه، نسائى، ابن جرير طبرى و ديگران، از او حديث نقل كرده‌اند. 5
ابن حبان 6، تاريخ وفات جوزجانى را بعد از سال 244 ه.ق، و ابوسعيدبن‌يونس،