60به بيرون شهر، إلى بيرون درب جندقبار، جلوى مقبره مرحومه والده حاج ميرزا يعقوب امينى كه نعش مرحوم والد، آقاى ميرزا محمدباقر - أعلى الله مقامه - كه قرب ¹ شش سال است مرحوم شده‌اند، در همين مقبره مدفون بودند ² و از آن‌جا نعش مرحوم والد را حمل به دستگاه نموده، كه عبارت از يك كالسكه چهار اسبه است كه إلى قصر شيرين كرايه نموده شده و ما علماء و ساير از آقايان سلسله‌گى و سايرين كه به عنوان مشايعت تشريف [1] آورده بودند، خداحافظى نموده، حركت نموديم إلى قريه سلطان‌آباد كه يك فرسنگى قزوين است و متعلق به حاج ميرزا يعقوب امينى است.

قريه بزرگ خوبى است وداراى يك قنات است و در آن‌جا صرف چايى شد و بعد از مكث اندكى، با عده[اى] از آقايان سلسله‌گى كه تا آن‌جا تشريف آورده بودند، خداحافظى نموده و از آن‌جا حركت نموديم تا قريه سياه‌دهن كه پنج فرسنگى قزوين است و جزء املاك دولتى است.

قريه بسيار بزرگ خوبى است و باغستان انگور زيادى دارد و در آن‌جا آقا كاظم آقا، نواده مرحوم حاج محمدحسن تاجرباشى كه سمت باجناقى دارند با آقاى داداش ³، تشريف آورده بودند از قريه آقا شيخ حصار كه متعلق به خودشان است، پذيرايى فرمودند.

[وصف قريه نهاوند در ادامه سفر]

بعد از صرف ناهار و چايى با ايشان و آقاى اقتدارالسلطان، اخوى متعلقه آقاى داداش، ايشان هم إلى آن‌جا تشريف آورده بودند، خداحافظى نموده، سوار شديم الى قريه نهاوند ⁴ رانديم.