شروع سفر به عتبات

1) . سال سگ.

2) . زكريا بن محمد قزوينى در آثارالبلاد آرد: قزوين شهر بزرگ و آبادى است در فضايى از زمين پهناور و بلند داراى خاكى نيكو و باغ‌هاى بسيار با درختان فراوان و گياهان خوب كه مانند آن در ديگر شهرها نيست. اين شهر مركب از دو شهر است در ميان يكديگر، شهر كوچك كه شهرستان ناميده مى‌شود، داراى بارو و دروازه‌هايى است كه شهر بزرگ آن را فروگرفته و آن نيز بارو و دروازه‌هايى دارد. موستان‌ها و باغستان‌ها از هرطرف به شهر بزرگ احاطه دارد و مزارع نيز به باغستان‌ها محيط است. آنجا را دو وادى است كه يكى را «دره ديزج» و ديگرى را «ازنزك» گويند. از بناهاى تاريخى آن مسجد شايگان و مسجد شهرستانك و مسجد دهك و مسجد باب المشبك چسبيده به بارو است و آنها جايگاه‌هايى هستند كه ابدال به آنجاها مى‌روند و از جاهاى شگفت‌آميز آن، مقصوره جامع است كه آن را امير زاهد خمارتاش، غلام عمادالدوله صاحب قزوين بنياد كرده است. گنبد بى مانند آن در غايت ارتفاع و خربزه‌اى شكل است و ساختمان زيبا و بلند آن، نه در شهرهاى اسلام مانند دارد و نه در شهرهاى كفار. گورستان باب المشبك قزوين مزار بسيارى از دانشمندان و شهداء و صلحاء و پارسايان است. شهر قزوين در دامنه سلسله جبال البرز سر راه شوسه تهران - رشت - آذربايجان - كردستان واقع و فاصله آن نسبت به شهرهاى مجاور به شرح زير است: قزوين به تهران140 هزار گز، به رشت 187 هزار گز، به زنجان174 هزار گز و به همدان229 هزار گز.