43جاى ديگرى راجع به اين موضوع چنين مى‌گويد:
در بيرون باب‌النصر، در ابتداى مقبره‌ها، قبر زينب، بنت احمد بن جعفر بن محمد بن حنفيه، قرار دارد كه مردم آن را زيارت مى‌كنند، و عموم مردم آن را مزار بانو زينب مى‌نامند. 1
اين بيان مقريزى براى رد ادعاى كسانى كه قبر حضرت زينب(عليها السلام) را در مصر مى‌دانند و براى پرده برداشتن از توهم توده‌هاى عمومى جامعه در اين باره كافى است.
مقريزى، شيعيان مصر، آداب و رسوم آنان در دوران فاطمى‌ها و گردهمايى آنان در روز عاشورا در مزار امّ‌كلثوم و بانو نفيسه 2 را ذكر كرده است؛ اما در تمامى كتاب‌هاى او، هيچ يادى از قبر زينب كبرى(عليها السلام) به ميان نيامده است. در حالى كه اگر در آنجا مقبره‌اى براى حضرت زينب(عليها السلام) وجود داشت، هرگز شيعيان، گرد آمدن در آنجا و نوحه‌سرايى و گريه‌كردن در روز عاشورا را از ياد نمى‌بردند. همان‌طورى‌كه آنان در مزار أم كلثوم، بنت محمد بن جعفر صادق(ع)، و مزار بانو نفيسه، نوحه‌سرايى نموده و بر امام حسين(ع) گريه مى‌كنند. مقريزى، مقتل امام حسين(ع) و اخبار مربوط به حضرت زينب(عليها السلام) در كربلا را به هنگام سخن گفتن درباره سر مبارك نوه پيامبر(ص) - كه در مصر مدفون است - همان‌گونه كه گفته‌اند آورده است.
2. ابن زيات انصارى
حافظ شمس‌الدين ابوعبدالله محمد بن ناصرالدين انصارى مصرى، متوفاى سال 814 ه.ق است. او درباره مقبره‌هاى زيارتى مصر، كتابى پرحجم و در نهايت دقت