914. دوستى با على(ع) درختى است كه ريشه آن در بهشت و شاخههايش در دنياست. هر كس به شاخهاى بياويزد، در بهشت واقع خواهد شد و دشمنى على درختى است كه ريشه آن در جهنم و شاخههايش در دنياست. هر كس به شاخهاى بياويزد، در جهنم واقع خواهد شد.
5. در قيامت، در سمت راستِ عرش، منبرى براى من نصب مىشود. سپس در كنار منبر من، منبرى براى ابراهيم(ع) نصب مىشود. پس از آن تخت و كرسى درخشندهاى كه كرسى كرامت است بين منبر من و ابراهيم براى على(ع) نصب مىشود (دوست خدا بين دو دوست خدا). على(ع) در قيامت با من است و من و او هر دو در يك طراز هستيم. 1
شهادت على(ع) 2
در شب نوزدهم ماه مبارك رمضان، افطار را ميهمان دخترش «ام كلثوم» بود. هنگام افطار سه لقمه غذا خورد و سپس بهعبادت پرداخت.آن شب را تا صبح در اضطراب بود. گاهى به آسمان نگاه مىكرد و حركت ستارگان را مىنگريست و هرچه طلوع فجر نزديكتر مىشد، تشويش آن حضرت بيشتر مىشد و مىفرمود: «به خدا قسم نه من دروغ مىگويم و نه آن كسى كه به من خبر داده دروغ گفته است. اين است شبى كه به من وعده دادهاند و شهادت من در همين شب است». 3
سرانجام آن شب هولناك به پايان رسيد و على(ع) در تاريكى سحر براى اداى نماز صبح به سوى مسجد حركت كرد. امام وارد مسجد شد و به نماز ايستاد و تكبير افتتاح گفت و پس از قرائت به سجده رفت. در اين هنگام ابنملجم،