66

آداب زيارت

در روايات، براى زيارت آدابى ذكر شده كه برخى از آنها مخصوص موارد خاصى است؛ ليكن برخى از اين آداب كه تقريباً جنبه عمومى دارد و به نوعى، به همه اماكن مقدسه و مشاهد مشرفه ارتباط پيدا مى‌كند عبارت‌اند از:

1. ترك كلام بيهوده و لغو و مخاصمه و مجادله در راه؛

2. غسل كردن پيش از زيارت؛ امام هادى(ع) مى‌فرمايد:

إِذَا صِرْتَ إِلَى الْبَابِ فَقِفْ وَ اشْهَدِ الشَّهَادَتَيْنِ وَ أَنْتَ عَلَى غُسْل. ¹

هنگامى‌كه به درب حرم رسيدى، بايست و در حالى كه غسل كرده‌اى شهادتين را بخوان.

3. در صورت زيارت چند امام، انجام غسل جداگانه براى هر امام؛

4. خواندن دعاى مأثور هنگام غسل كردن؛

5. طاهر بودن؛ (به اين معنا كه غسلى بر او واجب نباشد و با وضو باشد)؛

6. پوشيدن جامه‌هاى پاكيزه؛

7. پوشيدن جامه سفيد؛

8. پوشيدن لباس نو؛

9. كوتاه برداشتن گام‌ها هنگام رفتن به زيارت و حركت كردن به آرامى و با وقار. امام هادى(ع) در اين باره مى‌فرمايد:

«ثُمَ امْشِ قَلِيلاً وَ عَلَيْكَ السَّكِينَةَ وَ الْوَقَار» ²؛ «مقدار كمى جلو برو درحالى‌كه با آرامى و وقار قدم برمى‌دارى».

10. عطر زدن و خود را خوشبو كردن (غير از زيارت كربلا)؛

11. گفتن ذكر تكبير «فَإِذَا دَخَلْتَ وَ رَأَيْتَ الْقَبْرَ فَقِفْ وَ قُلْ اللهُ أَكْبَرُ اللهُ أَكْبَرُ ثَلَاثِينَ مَرَّةً» ³،