103ديگران را مى‌توان نام برد.
در سال 447 ه.ق طغرل‌بيگ سلجوقى به بغداد حمله كرد و محله شيعه‌نشين اين شهر را به خاك و خون كشيد و اموال شيعيان را به غارت برد. او به كتابخانه‌ها هم رحم نكرد و آنها را به آتش كشيد؛ از جمله كتابخانه بزرگ «ابونصر شاپورى» در سال 449 ه.ق در آتش سوخت. مأموران حكومتى به منزل شيخ حمله كردند و كتاب‌هاى او را به آتش كشيدند. شيخ طوسى براى حفظ ميراث شيعه و حوزه علميه شيعه، از بغداد به نجف اشرف هجرت كرد و سنگ بناى حوزه‌اى را بنيان نهاد كه هزار سال است نورافشانى مى‌كند.
وى بيش از 51 اثر گران‌سنگ نوشت كه از آن جمله مى‌توان به التبيان فى تفسير القرآن در 10 جلد، تهذيب، استبصار و ... اشاره نمود. شيخ طوسى پس از 76 سال عمر پربركت، در 22 محرم 460 ه.ق به ديار باقى شتافت. پيكر پاكش را در منزل مسكونى وى دفن كردند و بنا بر وصيت او، منزلش تبديل به مسجد گرديد. هم‌اكنون در سمت شمال بقعه علوى مسجد طوسى معروف و مرقدِ بدنِ مطهر اوست. 1
اين آستان كنار باب الطوسى حرم مطهر و در «شارع الطوسى» قرار دارد. اينجا محل سكونت شيخ الطائفه، ابوجعفر محمدبن‌حسن طوسى بود كه در سال‌هاى 448 ه.ق تا 460 ه.ق، يعنى به هنگام هجرتش به نجف ساخت و در آنجا مى‌زيست. در عصر شاه‌عباس، ساختمان اين آستان به همت شيخ بهايى از نو برپا شد. در 1298 ق نيز سيدحسين، نوه سيدمهدى بحرالعلوم، بناى فرسوده آن را از نو ساخت. قسمت شرقى آستان در 1369 ه.ق به هنگام احداث فلكه اطراف صحن تخريب شد كه باقى‌مانده آن بنا همچنان هست و گنبدى به رنگ سبز