15چرا امام صادق(ع) - طبق روايت - فرمودند كه هر كس يك بيت شعر درباره حادثه عاشورا بگويد و كسانى را با آن بيت شعر بگرياند، خداوند بهشت را بر او واجب خواهد كرد؟ چون تمام دستگاه‌هاى تبليغاتى، براى منزوى كردن و در ظلمت نگه داشتن مسئله عاشورا و در كل مسئله اهل‌بيت، تجهيز شده بودند تا نگذارند مردم بفهمند چه شد و قضيه چه بود. تبليغ اين‌گونه است. آن روزها هم مثل امروز، قدرت‌هاى ستمگر، حداكثر استفاده را از تبليغات دروغ، مغرضانه و شيطنت‌آميز مى‌كردند. در چنين فضايى، مگر ممكن بود قضيه عاشورا - كه با اين عظمت در بيابانى در گوشه‌اى از دنياى اسلام اتفاق افتاد - با اين تپش و نشاط باقى بماند! بى‌گمان بدون آن تلاش‌ها از بين مى‌رفت. آنچه اين ياد را زنده كرد، تلاش بازماندگان حسين بن على(ع) بود. به همان اندازه كه مجاهدت حسين بن على(عليهما السلام) و يارانش در مقام صاحبان پرچم، با موانع برخورد داشت و سخت بود، مجاهدت زينب(عليها السلام)، امام سجاد(ع) و بقيه بزرگواران نيز دشوار بود. البته صحنه آنها، صحنه نظامى نبود؛ بلكه تبليغى و فرهنگى بود. ما بايد به اين نكته‌ها توجه كنيم.
درس اربعين
درسى كه اربعين به ما مى‌دهد، اين است كه بايد ياد حقيقت و خاطره شهادت را در مقابل طوفان تبليغات دشمن زنده نگه داشت. شما ببينيد از اول انقلاب تا امروز، تبليغات عليه انقلاب و امام و اسلام و اين ملت، چقدر پرحجم بوده است. چه تبليغات و طوفان‌هايى كه عليه جنگ به راه افتاد؛ جنگى كه دفاع و حراست از اسلام، ميهن، حيثيت و شرف مردم بود. ببينيد دشمنان عليه شهداى عزيزى كه جانشان - يعنى بزرگ‌ترين سرمايه‌شان - را برداشتند و رفتند و در راه خدا نثار كردند، چه كردند و مستقيم و غيرمستقيم، با راديوها، روزنامه‌ها، مجله‌ها