13انصارى و عطيه (از اصحاب پيغمبر)، به كربلا آمدند. جابر بن عبدالله، نابينا بود و آن طور كه در نوشته‌ها و اخبار آمده، عطيه دستش را گرفت و روى قبر حسين ابن على(ع) گذاشت؛ سپس او قبر را لمس كرد، گريه كرد، با حضرت حرف زد و خاطره حسين بن على را زنده كرد و سنت زيارت قبر شهدا را پايه‌گذارى نمود. اربعين چنين روز مهمى است.

هدف از حركت امام حسين(ع)

حركت امام حسين(ع) براى اقامه حق و عدل بود: «انّما خرجت لطلب الاصلاح في امّة جدّي أريد أن آمر بالمعروف وأنهى عن المنكر...». ¹

در زيارت اربعين كه يكى از بهترين زيارات است، مى‌خوانيم: «و منح النّصح و بذل مهجته فيك ليستنقذ عبادك من الجهالة و حيرةالضّلاله»؛ آن حضرت در بين راه، حديث معروفى را كه از پيامبر(ص) نقل كرده:

ايهاالنّاس انّ رسول الله صلّى الله عليه و اله و سلّم قال: «من رأى سلطانا جائرا مستحلّا لحرم الله ناكثا لعهدالله مخالفا لسنة رسول الله صلّى الله عليه و اله و سلم يعمل في عباد الله بالاثم والعدوان فلم يغير عليه بفعل و لاقول كان حقّا على الله ان يدخله مدخله». ²

تمام آثار و گفتار آن بزرگوار و نيز گفتارى كه درباره آن بزرگوار از معصومان رسيده است، اين مطلب را روشن مى‌كند كه غرض، «اقامه حق و عدل و دين خدا»، «ايجاد حاكميت شريعت» و «برهم زدن بنيان ظلم و جور و طغيان» بوده است.

غرض، ادامه راه پيامبر اكرم(ص) و ديگر پيامبران بوده است: «يا وارث آدم صفوةالله