74نساخته است و اينجانب نيز در مطالعاتى كه در اين مدت بهعمل آوردهام، چنين استنباط كردهام كه علماى وهابى در عقايد خود بسيار متعصب و در امور مذهبى بر هيئت حاكمه مسلط مىباشند و تصور نمىرود در زمينه ساختن و پوشانيدن قبور موافقت بنمايند.
ولى بهطورىكه در آن گزارش عرض شده است، فعلاً در نظر دارم در باب ساختن سايهبانى در بقيع، در مقابل قبور ائمه اطهار(عليهم السلام)، مانند سايهبان ميان صفا و مروه مذاكره نموده، اگر بتوانم تا اين اندازه موافقت آنها را تحصيل نمايم، به عقيده بنده قدم بزرگى خواهد بود؛ زيرا ممكن است در ضمن ساختن چنين سايهبانى، محوطه قبور را هم سنگفرش نموده، از صورت حاليه خاكى، خارج نموده و اين مذاكره را در اولين فرصت مناسب با شخص خود امير فيصل خواهم نمود.
اين بود نظريه اينجانب در باب مذاكرات بقيع. حال هرطور دستور مىفرماييد از اينقرار مذاكره نموده، نتيجه را بهعرض خواهم رسانيد، لذا خواهشمندم تا قبل از مراجعت ايشان از ايطالى 1 نظر عالى را ابلاغ نماييد.
گزارش دبير اول سفارت
بهدنبال اين گزارش، مجدداً در تاريخ /20 /1 1331ه.ش دبير اول سفارت ايران در جده، آقاى كاظم آزرمى، گزارشى به اين شرح به تهران مخابره مىكند:
شماره محرمانه: 8
تاريخ: /20 /1 1331
محرمانه
وزارت امور خارجه
در تعقيب گزارش محرمانه شماره 82، مورخ /27 /12 1330 راجع به تعمير قبور ائمه بقيع(عليهم السلام) با وجود اينكه هنوز پاسخ گزارش مزبور و دستور مجدّدى در اينباب نرسيده بود،